ភ្នំពេញ៖របាយការណ៍របស់ក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់និងនេសាទ បានឲ្យដឹងកាលពីពេលថ្មីៗនេះថា ក្រសួងបានដាក់ចេញវិធានការមួយចំនួនដើម្បីទប់ស្កាត់ភ្លើងឆេះព្រៃនៅរដូវប្រាំង ខណៈបញ្ហានេះបានបង្កវិនាសកម្ម និងការខាតបង់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់សង្គម សេដ្ឋកិច្ចធនធានធម្មជាតិ និងបរិស្ថាន។
បើតាមសេចក្ដីណែនាំពីវិធានការការពារ និងទប់ស្កាត់ភ្លើងឆេះព្រៃរបស់ក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់និងនេសាទ ដែលទើបទទួលបាននៅថ្ងៃនេះបានឱ្យដឹងថា ជារៀងរាល់ឆ្នាំធាតុអាកាសទូទៅនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាចាប់ផ្ដើមផ្លាស់ប្ដូរពីរដូវវស្សាចូលដល់រដូវលំហើយ បន្តចូលរដូវប្រាំងដែលធាតុអាកាសមានសភាពក្ដៅហែងស្ងួតខ្លាំងជាកក្តាងាយបង្កឱ្យភ្លើងឆេះព្រៃ។
ក្រសួងបានបន្តថា ក្រៅពីបាតុភូតធម្មជាតិដែលអាចបង្កឱ្យភ្លើងឆេះព្រៃ ប្រការដែលគួរឲ្យព្រួយបារម្ភបំផុតនោះគឺភ្លើងឆេះព្រៃដែលបង្កឡើងដោយសកម្មភាពរបស់មនុស្សផ្ទាល់។ កក្តាចម្បងដែលបង្កឱ្យមានភ្លើងឆេះព្រៃញឹកញាប់នារដូវប្រាំងតាមរយៈសកម្មភាពមានជាអាទិ៍ការកាប់ឆ្ការដុតរានព្រៃដើម្បីដាំដំណាំកសិកម្មផ្សេងៗ ការធ្វើកសិកម្មពានិចរការតាំងទីលំនៅដ្ឋានថ្មី ការដុតព្រៃដើម្បីចាប់សត្វការបន្សល់ដើមភ្លើងនៅក្នុងព្រៃតាមរយៈការធ្វេសប្រហេសរបស់មនុស្ស។ល ។
ក្រសួងកត់សម្គាល់ឃើញថា ភ្លើងឆេះព្រៃជារៀងរាល់ឆ្នាំបានបង្កឱ្យមានបញ្ហាដ៏ធ្ងន់ធ្ងរដល់ការបាត់បង់ធនធានព្រៃឈើ ព្រៃលិចទឹក និងរាលដាលរហូតដល់ឆេះស្រូវ និងភូមិកររបស់ប្រជាពលរដ្ឋហើយបានបង្កវានាសកម្ម និងការខាតបង់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់សង្គម សេដ្ឋកិច្ចជនបទសេដ្ឋកិច្ចជាតិ ធនធានធម្មជាតិ និងបរិស្ថាន។
ដោយសង្កេតឃើញបញ្ហាប្រឈមទាំងនេះ ក្រសួងកសិកម្មរុក្ខាប្រមាញ់និងនេសាទសូមធ្វើការណែនាំដល់ អង្គភាពជំនាញ មន្ទីរកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់និងនេសាទរាជធានី-ខេត្ត រដ្ឋបាលថ្នាក់ក្រោមជាតិ រួមទាំងសហគមន៍ព្រៃឈើ សហគមន៍នេសាទ និងសហគមន៍កសិកម្មផងដែរ ដើម្បីអនុវត្តវិធានការដូចខាងក្រោម៖
១-ទប់ស្កាត់ការប្រើប្រាស់ភ្លើងជាមធ្យោបាយដើម្បីយកឃ្មុំ ការដុតស្ទាក់ចាប់សត្វនិងការដុតវាលស្មៅ ដើម្បីយកល្បាស់ធ្វើចំណីសត្វពាហនៈ។
២-ទប់ស្កាត់ការកាប់ឆ្ការ គាស់រាន ឈូសឆាយ ដុតព្រៃឈើ និងព្រៃលិចទឹកដើម្បីពង្រីកផ្ទៃដីដំណាំកសិកម្ម ឬក្នុងគោលបំណងផ្សេងៗទៀតជាសកម្មភាពល្មើសច្បាប់ដែលនាំមកនូវភ្លើងឆេះព្រៃឈើ ព្រៃលិចទឹក និងរាលដាលរហូតដល់ស្រូវ និងភូមិកររបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។
៣-ក្នុងករណីចាំបាច់ដែលត្រូវប្រើភ្លើងជាមធ្យោបាយក្នុងការដុតកាកសំណល់ ក្រោមគោលបំណង ដាំដំណាំកសិកម្ម និងសកម្មភាពស្របច្បាប់ផ្សេងទៀត ត្រូវជូនដំណឹងដល់មន្ទីរកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ រាជធានី-សាមីដើម្បីណែនាំអនុវត្តវិធានការបច្ចេកទេសសមស្របដែលអាចធានាសុវត្ថិភាពចំពោះភ្លើងព្រៃ។
៤-ការរុករកផល អនុផលព្រៃឈើជាប្រពៃណីនិងសកម្មភាពផ្សេងទៀតដែលចាំបាច់ត្រូវប្រើភ្លើងជាមធ្យោបាយ(ដុតរណ្តៅជ័រ)ត្រូវណែនាំពន្លត់ភ្លើងរស់ជាចាំបាច់មុនពេលចាកចេញពីដើមឈើឡោះព័រ ឬទីតាំងដែលប្រើភ្លើងនោះ។
៥-ក្នុងករណីកើតមានភ្លើងឆេះព្រៃ ត្រូវប្រញាប់ចាត់វិធានការទប់ស្កាត់ជាបន្ទាន់តាមរយៈការប្រកាសអាសន្នហើយគណៈបញ្ជាការឯកភាពរាជធានី-ខេត្តត្រូវដឹកនាំបញ្ជាផ្ទាល់ក្នុងការប្រើកម្លាំងសរុបរួមមាន ប្រជាពលរដ្ឋ សហគមន៍ សិស្សានុសិស្ស ព្រះសង្ឃ មន្ដ្រីរាជការ កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធ។ល។ ដែលឈរជើងនៅក្នុងមូលដ្ឋាននោះ ដើម្បីរួមគ្នាទប់ស្កាត់ និងពន្លត់ភ្លើងព្រៃមានប្រសិទ្ធភាព។
៦- ក្រោមការដឹកនាំរបស់ប្រធានគណៈកម្មការគ្រប់គ្រងដីរដ្ឋថ្នាក់រាជធានី-ខេត្ត មន្ទីរកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ត្រូវចាត់វិធានការតាមផ្លូវច្បាប់ចំពោះជនណាដែលបានកាប់រុករាន ដុតព្រៃ និងកាន់កាប់ដីព្រៃឈើដែលឆេះហើយដោយអនាធិបតេយ្យដែលផ្ទុយនឹងច្បាប់ និងបទបញ្ហានានារបស់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។
៧-ត្រូវសហការជាមួយអាជ្ញាធរដែនដីក្នុងការហាមឃាត់ការចូលប្រើប្រាស់ដីព្រៃឈើនិងព្រៃលិចទឹកដែល នេះរួចដើម្បីមកលទ្ធភាពរុក្ខជាតិដុះឡើងវិញតាមលក្ខណៈធម្មជាតិ។ អនុលោមតាមច្បាប់ស្ដីពីព្រៃឈើ និងច្បាប់ស្តីពីជលផល ប្រជាពលរដ្ឋកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធ និងអាជ្ញាធរ ដែនដីគ្រប់ជាន់ថ្នាក់ត្រូវមានករណីយកិច្ចទទួលខុសត្រូវ ថែរក្សា ការពារព្រៃឈើ បង្ការនិងប្រយុទ្ធនឹងភ្លើងឆេះព្រៃ ចូលរួមថែរក្សាមច្ចាជាតិ ការពារ បង្ការនិងប្រយុទ្ធនឹងភ្លើងឆេះព្រៃលិចទឹកនៅតាមមូលដ្ឋានរៀងៗខ្លួន។
ជនណា ដែលបានប្រព្រឹត្ត ឬបង្កឱ្យមានភ្លើងឆេះព្រៃឬភ្លើងឆេះព្រៃលិចទឹកដោយចេតនា ត្រូវផ្តន្ទាទោសក្រោមបទល្មើសព្រៃឈើ ថ្នាក់ទី១ឬបទល្មើសជលផលថ្នាក់ទី១ ដែលត្រូវជាប់ពន្ធនាគារពី៥ឆ្នាំ ទៅ១០ឆ្នាំ ឬពី៣ឆ្នាំទៅ៥ឆ្នាំ៕ដោយ៖វាយោ
